منبع اصلی درآمد حکومت ها در ایران باستان:
در ایران باستان، مالیات منبع اصلی درآمد حکومت ها بود که به صورت نقدی یا جنسی دریافت می شد.
میزان مالیاتی دریافتی از مردم :
بیشترین حجم مالیات را کشاورزان پرداخت می کردند.
دامداران به نسبت تعداد دام هایشان و پیشه وران و بازرگانان نیز به میزان کالا و خدماتی که عرضه می کردند، مالیات می دادند.
علاوه بر این ها، نوع دیگری از مالیات به نام مالیات سرانه وجود داشت که فقط از عامه مردم وصول می شد و بزرگان و اشراف از پرداخت آن معاف بودند.
جشن ها و مراسم به تخت نشستن شاهان.
مأموران مالیاتی معمولا نسبت به مردم سخت گیری و ستم می کردند و بیش از آنچه مقرر شده بود، طلب می نمودند. گاهی به دلیل خالی بودن خزانه، میزان مالیات ها را افزایش می دادند. البته در مواقعی نیز به سبب جلوگیری از شورش مردم و یا بروز خشکسالی بخشش هایی صورت می گرفت.
درآمدهای حکومت در چه مواردی هزینه می شد؟
بخش زیادی از درآمدهای حکومتی صرف جنگ با دشمنان می شد.
قسمت دیگری از آن به مصارف شخصی شاه، شاهزادگان، درباریان و ساختن کاخ های مجلل می رسید.
حکومت ها همچنین بخشی از درآمد را در اموری مانند پرداخت حقوق به مأموران حکومتی و همچنین احداث، نگهداری و تعمیر آتشکده ها، کاروانسراها، قنات، سدها و ... صرف می کردند.